Çocuklar kaygıları, sorunları ve korkularını sözel olarak anlatmaktan çok deneyimsel olarak anlarlar ve aktarırlar. Çünkü çocuklar rahatsız edici duygular üzerine düşünmek yerine, o duyguları çeşitli ortamlarda, çeşitli davranışlar ve hareketlerle deneyimlerler. Oyun ve oyuncaklar aracılığı ile çocukların ihtiyaçlarını ifade etmelerini olanak tanıyan terapi modeline oyun terapisi denir. Oyun terapisi küçük çocukların ruh sağlığı ve gelişimlerine yönelik kabul edilmiş etkili bir yöntemdir. Oyun çocuğun doğal dünyasıdır, çocuk oyunla kendini, diğerlerini ve dünyayı öğrenir. Haim G. Ginnott’un da dediği gibi oyuncaklar çocuğun kelimesi, oyun da çocukların dilidir. Çocuklar 2-3 yaştan itibaren sembolik oyunlar oynamaya başlarlar. Bu sebeple 2 yaş ve sonrasında çocuklar ile oyun terapisi uygulanabilmektedir.

Attentioner Dikkatimi Topluyorum Programı

Çocuklar hayatlarının bazı zamanlarında çeşitli zorluklar yaşayabilirler. Örneğin; – Anne – babanın boşanma süreci, – Arkadaş edinmede yaşanan zorluklar, – Değişimlere adapte olmada yaşanan güçlükler, – Duyguları ifade etme becerisi kazanma, – Ayrışma güçlükleri ve bağlanma, – Öfke patlamaları, hırçınlık – İçe kapanıklık, – Gelişimsel gecikmeler, – Travmalar, – Korku – Kaygı, endişe – Tuvalet problemleri (enürezis, enkoprezis) – Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozuklukları, – Dürtü ve kontrol sorunları, – Anne ve babadan ayrılma sürecinde yaşanan güçlükler, – Kardeş kıskançlığı, – Sebebi anlaşılmayan baş ve karın ağrıları gibi somatik semptomlar, – Özgüven eksikliği ve yetersizlik duygusu, – Empati gelişimi, – Sınır ve kurallara uyumlanmada yaşanan güçlükler vb. Çocuklar ile iletişimsel ve davranışsal zorlanmalarda oyun terapisi fayda sağlamaktadır.

Buradan İletişime

Geçebilirsiniz

Oyun çocuğun kendini yeterli ve yetkin hissetmesini kolaylaştırır, yaratıcı düşünceyi geliştirmeye yardımcı olur, problem çözme becerilerini geliştirir ve duygusal zeka gelişimine katkı sağlar. Oyun terapisi çocuklara güvenli bir ortam sağlayarak sanat, kum, oyuncaklar, hayal gücü gibi oyun terapisinin çeşitli araçlarıyla kendilerini ifade etmelerini destekler. Oyun sırasında çocuklar onları etkileyen duygularını, kızgınlıklarını, korkularını, üzüntülerini yeniden yaratır. Duygusal zorluk yaşadıkları alanları oyun yoluyla yeniden yaratan çocuklar, bu deneyimi ifade fırsatı bularak terapistin eşliği ile baş etme becerilerini öğrenerek günlük hayatında yaşadığı zorluklar karşısında bu becerileri deneyimlemeye başlarlar. Her çocuk birbirinden farklıdır. Bu sebeple oyun terapisinin ne kadar süreceği çocuğun kendi hızına, yaşadığı zorluklara ve ebeveynlerin terapi sürecine düzenli katılım sağlama ve öneriler doğrultusunda işbirliği kurmasına göre değişim gösterebilmektedir.